Work in progress.... maar vooral trots!

Stilte op mijn blog... maar zeker niet stil gezeten... Veel work in progress... Lange, hele lange projecten, maar zo leuk! Het afgelopen jaar heeft eigenlijk in het teken gestaan van het tekenen/ maken van een bruidsjurk en het verder schrijven aan onze eigen modevakopleiding... Tussendoor ook nog even een verhuizing ;-) en voor je het weet, raakt zo'n blog helemaal op de achtergrond... 

Ik was echt enorm vereerd toen ik verzoek kreeg om de jurk te maken, nota bene voor de dochter van mijn naaidocente... We zijn gestart met het zoeken naar inspiratie en zijn een middag wezen passen in een bruidswinkel om te kijken, welke modellen onze bruid in spé haar ogen deden twinkelen... Uiteraard hebben we ook aan de binnenkant van de jurken eens goed gespiekt, om te zien welke technieken gebruikt waren. Aan het eind van de middag wisten we precies welke modellen het niet moest zijn, maar ja...wat dan wel?

Ik ben gestart met het tekenen van een basisjurk, aangesloten tot heuphoogte, daarna uitlopend naar buiten, met een hele lange sleep! Dit model sprak het meest aan, van daaruit zijn we verder gaan ontwerpen..

In eerste instantie wilde de bruid graag een jurk met een hele lage rug... Dit stond erg mooi, maar aan de andere kant wilde ze ook graag de stevigheid van een korset. Bij een lage rug heb je geen stevigheid rondom, dus deze optie werd dan ook spoedig verworpen. Meerdere pasjurken heb ik gemaakt van katoen en een goedkoop kantje (lees vitrage van de IKEA ;-) ), waarbij we steeds andere opties hebben bekeken: met mouw, zonder mouw, lage rug, zonder lage rug, met schouderbanden of toch strapless, zonder split of ja een hele lange split...

Uiteindelijk was het definitieve ontwerp daar en konden we op zoek naar mooie bruidsstoffen. Van Gool stoffen in Tilburg is echt een aanrader, zeker als je op zoek bent naar bruidsstoffen... Je kijkt je ogen uit bij al die vele soorten kant en satijn... De bruid koos in goed overleg met haar vriendinnen voor een mooie satijn in de kleur peach, bijpassend tule en prachtig ivoren kant erover heen.

We kochten slechts twee meter kant, waarop de meest mooie motieven te zien waren. Al deze motieven heb ik één voor één uitgeknipt, dat waren heel wat uurtjes in de zomerzon... Op deze manier konden we het kant op het tule plaatsen, precies op die plekken waar we het wilden hebben. Het kant hebben we dan ook letterlijk op het bruidje gespeld...

Het grootste deel van het kant heb ik op de delen van het tule genaaid met de machine, voordat de delen met een Engelse naad aan elkaar bevestigd waren. Hiervoor gebruikte ik het stopvoetje, waarbij de transporteur verzonken was. Dit was even wennen in het begin, de stof danst onder je voetje, maar dit was wel een stuk makkelijker om alle losse uiteinden van de motieven aan de tule te bevestigen.. Geloof me, er waren heeeeeeel veeeeeeel stukjes om vast te zetten hahaha... Alle stukken kant die over een naad vielen, zijn netjes met de hand vastgezet. 

De jurk heb ik bijna geheel alleen in elkaar gezet, maar gelukkig steeds mijn lerares achter de hand als vraagbaak en sturende feedback.  Ik had nog nooit een korset gemaakt, dus ik heb genoten van het leerproces. Het maken van de baleinen, veelvuldig gebruik van het tornmesje ( ik heb er letterlijk een versleten en een gouden verdiend hahaha) en de angst om in het mooie kant te knippen... In combinatie met een jong gezin, waarbij je de uren echt moet halen uit korte avondjes, is het ook een heftig traject geweest: al met al ben ik vanaf de jaarwisseling tot september met dit project bezig geweest. Toch kijk ik met een goed gevoel op deze unieke kans terug: heerlijk om van het proces te genieten en steeds meer het eindresultaat van een echte bruidsjurk in zicht te krijgen...

Op de dag zelf heb ik, een traantje wegpinkend, me verbaasd over hoe mooi de jurk tot z'n recht kwam in de hele entourage: een stralend bruidspaar, een prachtige bijzondere locatie en een gezellige feeststemming. Toen het bruidspaar de zaal binnenkwam en je de Ah's door de zaal hoorden gaan.... was ik zo trots als een pauw. Trots op deze kans, trots op de eer dat ik hieraan deel mocht nemen, trots op mijn leerproces en vooral trots op de jurk!

Ik mocht onderstaande foto's van het bruidspaar met jullie delen, deze zijn gemaakt door fotografe  Stije van der Beek. Zijn ze niet prachtig! Lief bruidspaar, dank je wel!

En... die modevakopleiding schrijven... binnenkort vertel ik je er meer over...